การแปลและความหมายของ: 笛 - fue

คำว่า 「笛」 (fue) หมายถึง "ฟลุต" ในภาษาโปรตุเกส คำนี้ถูกใช้เพื่ออธิบายเครื่องดนตรีประเภทเป่าที่ผลิตจากไผ่ ไม้ หรือโลหะแบบดั้งเดิม และมีอยู่ทั่วไปในดนตรีญี่ปุ่นดั้งเดิม ฟลุตเหล่านี้อาจมีรูปร่างและขนาดที่แตกต่างกัน โดยแต่ละตัวมีลักษณะเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ คำว่า 「笛」 ประกอบด้วยรากศัพท์「竹」(ไผ่) ที่ด้านซ้าย ซึ่งแสดงถึงความเชื่อมโยงทางประวัติศาสตร์กับการใช้ไผ่ในการผลิตเครื่องดนตรีเหล่านี้

ในเชิงมโนมติ ศัพท์คันจิ 「笛」 ประกอบด้วยสองส่วนหลัก: ส่วนรากที่ว่า 「竹」 ซึ่งหมายถึงไม้ไผ่ และส่วนเสียงที่เกี่ยวข้องกับการออกเสียงของคำนี้ ส่วนรากนี้สร้างภาพของเครื่องดนตรีโบราณที่ทำจากไม้ไผ่ ซึ่งเป็นแนวปฏิบัติที่ย้อนกลับไปหลายศตวรรษในวัฒนธรรมญี่ปุ่น การออกเสียง "fue" ได้พัฒนาขึ้นในบางส่วนจากการใช้ในชีวิตประจำวันของภาษาเมื่อเวลาผ่านไปและการกลมกลืนทางเสียงในภาษาถิ่นต่างๆ

ประวัติศาสตร์แล้ว ขลุ่ย 「笛」 มีบทบาทสำคัญในดนตรีพื้นบ้านญี่ปุ่น เช่น ในรูปแบบของ gagaku (ดนตรีในพระราชวัง) และการแสดงละคร Noh เครื่องดนตรีที่มีชื่อเสียงเช่น shakuhachi ขลุ่ยไม้ไผ่แนวตั้ง และ yokobue ขลุ่ยขวาง โดดเด่นในทางปฏิบัติดนตรีและพิธีกรรมทางวัฒนธรรม ขลุ่ยแต่ละประเภทมีเทคนิคการเล่นและสัญลักษณ์เฉพาะ ซึ่งสะท้อนถึงยุคสมัยที่แตกต่างกันและรูปแบบของการแสดงออกทางศิลปะในญี่ปุ่น